Uitje A-junioren

Geplaatst op 2011-04-25 09:29:07 door Fabian Feijen

Het tempo zat er van meet af aan flink in. Als je met pubers op pad gaat weet je soms niet wat je meemaakt! De trainer/coaches wisten niet echt hoe ze met deze situatie moesten omgaan. Het tempo lag wel erg hoog. Te hoog. Ze besloten het tafereel van een afstand te blijven aanschouwen. Een valpartij in de kopgroep zorgde ervoor dat zij weer konden aanhaken.
Ze hebben een groep pubers nog nooit zo snel zien fietsen. Dit moest wel een reden hebben.

We melden ons keurig op tijd in een Chinees restaurant. Roel wees ons in Wolvega de weg naar The Promised Land, waarvoor hulde. In het betonnen oerwoud van Weststellingwerf zouden we allereerst tweeënhalf uur onbeperkt gaan eten en drinken.

Zowel de dames als de heren hadden een eigen tafel. Natuurlijk is het van belang om acht te slaan op het gemengde karakter van de korfbalsport. De opstelling was echter nodig om in een regelmatig tempo bier en wijn te kunnen nuttigen.
We begonnen met soep. Kippensoep en tomatensoep waren erg in trek. Haitze durfde het aan om haaienvinnensoep te bestellen. Op het internet is te lezen dat in de meeste Chinese restaurants in Nederland geen haaien aan de pas komen. De ‘haaienvinnen’ worden namelijk gevormd uit slijmerig gebonden kippensoep met ei er door. Hoewel Haitze geen enkel probleem had met zijn soep, was het goed om vast te stellen dat sowieso zijn bier echt was.

Terwijl de heren beheerst bleven converseren, werd het aan de damestafel steeds luidruchtiger. Decibellen van gegiechel vlogen de heren om de oren. De tafels kregen gelukkig steeds meer een gemengd karakter, waardoor het spervuur van decibellen afnam. Het drinktempo daalde door deze ontwikkeling, maar dat is dan ook ondergeschikt aan het beleven van een super-niet-meer-normale-gezellige avond! Het eten smaakte goed, al moest ik wel vaststellen dat het vooraf nuttigen van een halve Wieringer Jodekoek mijn eetlust behoorlijk afremde.

We togen op naar het centrum van Wolvega. De kermis. Dus. Na een slag of twintig melden we ons op het terras van De Burgemeester. Ferencz lanceerde alle decibellen die hij in zich had, maar dat woog uiteraard niet op tegen het geweld dat de dames in het Chinese restaurant lieten horen!

De Mazzel deed door onze aanwezigheid goede zaken en in De Burgemeester bleef het nog lang gezellig. Al met al een goede generale voor Junior Fun, dat in juni wordt gehouden. We zullen dan weer van ons laten horen.